Een zoektocht naar het wezen van het bestaan. De artistieke drijfveer achter het werk van Aldona Stachowska laat zich tamelijk eenvoudig onder woorden brengen.

Moeilijker wordt het wanneer wij ons de vraag stellen hoe deze zoektocht verloopt, en waar hij ons naartoe brengt. We belanden dan op het complexe speelveld waar het gevoelsleven van de kunstenaar en de interpretatie van de kijker met elkaar in aanraking komen. Een contact waar beide componenten de ene keer probleemloos samenvloeien, maar een andere keer nadrukkelijk met elkaar wedijveren. Hoe het ook zij, altijd levert het een spannende confrontatie op waarin de kunst zijn authentieke bestaansrecht toont.

In de zoektocht van Aldona Stachowska ligt het vertrekpunt in de innerlijke beschouwing. Kunst kan bij haar alleen ontstaan vanuit doorleefde ervaringen, en de bezinning daarop. Het is deze contemplatieve grondslag waarop de kunstenares haar artistieke wereld bouwt.

Hóe zij dat doet, lijkt van tweede orde. De verfijnde pentekening is haar even dierbaar als de ‘snelle‘ aquarel. En de eerlijke gouache doet niet onder voor de doorwrochte olieverfschildering. Deze ‘gelijkschakeling‘ in de technische benadering hoeft niet te verbazen: voor Aldona Stachowska geldt slechts één criterium, het kunstzinnige.
Hetzelfde zien we bij de onderwerpkeuze. Ook hier is van enige hiërarchische rangschikking geen sprake. Mens en dier - én hun onderlinge relaties - zijn gelijkwaardige thema‘s. Het zijn slechts ‘aangevertjes‘ die ons leiden naar de vraag over het wezen van ons bestaan. Let wel: de vraag, niet het antwoord!

Dit neemt niet weg dat in de artistieke carriere van Aldona Stachowska een drietal series van werken is ontstaan die zich in hun uiterlijke presentatie laten onderscheiden. Uit puur pragmatische overwegingen gebruiken we deze series om de bezoeker langs het oeuvre van Aldona Stachowska te leiden. Het zijn wandelstokken die de route vergemakkelijken. Met de ziel van het werk hebben ze niks van doen.